Ελένη Χαλκούση

Η Ελένη Χαλκούση (Κωνσταντινούπολη, 1901 - Αθήνα, 28 Μαρτίου 1993) ήταν σπουδαία Ελληνίδα ηθοποιός, χρονογράφος και μεταφράστρια θεατρικών έργων. Η καταγωγή της ήταν από την Χίο. Ήταν απόφοιτη του Ζαππείου Παρθεναγωγείου (1922) και παρακολούθησε μαθήματα αισθητικής και λογοτεχνίας στη Σχολή Ανατολικών Γλωσσών της Σορβόνης, στο Παρίσι, και στο Κονσερβατουάρ (Ωδείο) καθώς και μαθήματα θεάτρου στη δραματική σχολή του ηθοποιού Σαρλ Λε Μπαρζύ. Εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή στο Θέατρο Τέχνης του Σπύρου Μελά το 1925. Ένα χρόνο μετά το 1926 διεύθυνε το δικό της θίασο Νέοι στο Θέατρο Κυβέλης. Από τότε και μέχρι το 1935 επικεφαλής θιάσων περιόδευσε σχεδόν σε όλη την Ελλάδα ανεβάζοντας συνήθως έργα πρωτοποριακά. Από το 1936 μέχρι το 1945 συνεργάσθηκε με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη ως ηθοποιός, βοηθός σκηνοθέτου και καθηγήτρια της Δραματικής Σχολής Μαρίκα Κοτοπούλη. Ήταν από τις καλύτερες μαθήτριες της Κυβέλης και της Μαρίκας Κοτοπούλη. Προηγουμένως όμως φέρεται να είχε συνεργαστεί με τη Λαϊκή Σκηνή του Καρόλου Κουν. Το 1945 προσελήφθη στο Εθνικό θέατρο όπου και διέπρεψε μέχρι το τέλος της καριέρας της συμμετέχοντας σε πάμπολλες θεατρικές παραστάσεις με μεγάλη επιτυχία. Επιτυχία όμως είχε και στον κινηματογράφο με τη συμμετοχή της από το 1942 μέχρι το 1969, όπου και μεταπήδησε στη τηλεόραση όπου η τελευταία καλλιτεχνική της παρουσία ήταν στη τηλεοπτική σειρά Οι έμποροι των Εθνών το 1973. Η τελευταία θεατρική της εμφάνιση ήταν το 1985, στις Θεσμοφοριάζουσες, με το Μοντέρνο θέατρο του Γ. Μεσσάλα. Η Ελένη Χαλκούση υπήρξε εξαίρετη μεταφράστρια θεατρικών έργων, καλλιτεχνική χρονογράφος σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά αλλά και με πλείστες παρουσιάσεις στη τηλεόραση, συγγραφέας, γνωστότατο το Σαβουάρ Βιβρ που εξέδωσε, αλλά και συνδικαλίστρια στο χώρο της. Τέλος για πολλά χρόνια ανήκε στα διδακτικά στελέχη της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Ιδρύματος Θεάτρου. Η Ελένη Χαλκούση μιλούσε γαλλικά και τουρκικά. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών. (Πηγή: Βικιπαίδεια)